TO JESTEM JA

Dużo rozmawiamy o swoich emocjach, raczej niczego nie ukrywamy przed sobą. Znamy się i chyba sobie ufamy. Staramy się mówić szczerze. W dalszym ciągu poznajemy siebie i siebie nawzajem. Głośno mówimy o swoich uczuciach, marzeniach, bolączkach i potrzebach. A także o tym, co nas przeraża, czego się obawiamy, co chcielibyśmy zmienić i co chcielibyśmy osiągnąć. Czynimy wysiłki, by nazywać wszystko po imieniu. To trudne, ale chyba potrzebne, by w tym trudnym świecie móc poradzić sobie z dziecięcymi emocjami.